Page 26 - DE BRANDWEERKAZERNE

24
Toen de televisie opkwam bijvoorbeeld, werden overal individu-
ele antennes geplaatst en die zorgden voor heel wat problemen
bij stormweer. Na de komst van de kabeltelevisie verdwenen die
antennes weer. Zonnepanelen (thermische en fotovoltaïsche) en
de daarmee gepaard gaande problemen zullen ongetwijfeld een
gelijkaardige evolutie doormaken.
De evolutie van de verwarmingssystemen, waarbij steenkool als
brandstof bijna volledig is verdwenen, heeft ervoor gezorgd dat er
minder schouwbranden zijn en minder overlijdens door verstikking.
Het zogenaamde ‘stadsgas’ werd vervangen door aardgas. Stads-
gas, zwaarder dan lucht en geurloos, was de oorzaak van talrijke
ontploffingen en verstikkingen.
Maar door de voortdurende groei van het aantal auto’s is enerzijds
het aantal hulpverleningen bij ongevallen op de weg vertienvou-
digd en anderzijds is het aantal gevaarlijke transporten over de
weg en het spoor verhoogd.
Er werden gespecialiseerde teams opgericht, onder meer duikers-
teams, een mobiele cel voor chemische interventie (MCCI), de
groep redding en werken in gevaarlijke omstandigheden (RED)
en de specialisten inzake nieuwe gezelschapsdieren (NGD).
Maar wat toch het meest veranderd is, is het aantal en de aard van
de administratieve controletaken waarbij moet worden nagegaan
of de reglementering wordt nageleefd inzake brandbeveiliging
(preventie tegen brand en paniek, toepassing van de federale,
regionale, gewestelijke en gemeentelijke reglementeringen) en
noodplanning, taken die voorbehouden zijn aan de officieren van
de Brandweerdienst (bij diverse georganiseerde evenementen,
van het opzetten van een eenvoudige tent voor een kerstmarkt of
een mosselmaaltijd tot de organisatie van vuurwerk of een festival
waarop meer dan vijfentwintigduizend mensen aanwezig zijn).
In 2015 betekende dat voor de Brandweerdienst van Charleroi
2264 opdrachten en 1500 behandelde adviezen.
De taken van de brandweermannen zijn bijgevolg erg divers en
gevarieerd, en ze bestrijken een heel wijd domein dat vastgelegd is
in het Koninklijk Besluit van 7 april 2003. Ziehier een niet beperken-
de opsomming: verkeersongevallen, arbeidsongevallen, hulp aan
personen, alarm, redden van dieren, in lift geblokkeerde persoon,
verstikking, bebakening, het bergen van dode lichamen, bergred-
ding, het bevrijden van personen, bosbrand, schoorsteenbrand, af-
valbrand, brand elektriciteitskast, wagenbrand, detectie van gas en
verdachte geuren, CO-vergiftiging, brand, gevaar op de openbare
weg, reinigen van het wegdek, oppompen, vervuiling, wegvloeien
of lekken van een gevaarlijk product, instorting, in water gereden
voertuig, vals alarm, wespennesten.
F. : ‘Het is een erg zwaar beroep! Enerzijds is het buitengewoon gevaar-
lijk! We worden heel vaak blootgesteld aan allerhande risico’s, op vallen,
op elektrocutie, op verdrinking, op ontploffing, op intoxicatie, we kunnen
bedolven raken, brandwonden oplopen. In mijn hele loopbaan heb ik
slechts één collega gekend die in het vuur is omgekomen! Een man die
niet teruggekomen is … In september 1992 raakte een collega van
42 jaar bedolven onder het puin van een gebouw. Het was de dood van
een gewone held! Ik ken daarentegen wel heel wat collega’s die met
ernstige verwondingen terugkeerden en later af te rekenen hadden met
de gevolgen en het slachtoffer waren van beroepsziekten die pas heel
kort geleden erkend zijn. Ja, we worden voortdurend geconfronteerd
met gevaarlijke situaties! We krijgen te maken met gewonde, verbrande,
verpletterde mensen. We zien heel wat doden en dat is niet altijd fraai om
te zien. We steunen elkaar! In mijn loopbaan van veertig jaar heb ik er
meer dan vierhonderd gezien! Een andere gebeurtenis die me bijgebleven
is? Dat is ongetwijfeld de grote brand die volgde op de explosie van een
drogisterij in het centrum van Charleroi, waarbij meer dan vijftien doden
vielen. Maar kinderen, dat is altijd het ergste! Ik herinner me een brand in
Charleroi, waarbij vijf kinderen zijn omgekomen. Dat was verschrikkelijk!’
Het jaarlijkse activiteitenverslag van de regionale brandweerdienst
van Charleroi maakt voor 2015 melding van 7175 tussenkomsten
(waarvan 702 woningbranden, 659 bevrijdingen van personen,
496 keer hulp aan personen, 406 voertuigbranden, 241 gaslekken
of -geuren, en dat enkel en alleen voor het luik hoogdringende
interventies en noodzakelijk hulp). Het zijn trouwens voorname-
lijk de cijfers voor de tussenkomsten Dringende Geneeskundige
Hulpverlening (DGH) die de voorbije 10 jaar enorm gestegen zijn.
Het aantal keren dat de ambulanciers (3 ambulances erkend door
de federale overheidsdienst Volksgezondheid in Charleroi en één
erkende ambulance van de vooruitgeschoven post van Jumet)
in die periode moesten uitrukken, is verdubbeld en staat nu op
14.533 vertrekken voor de 4 ambulances van de dienst.
O. : ‘Ja, het is een buitengewoon zwaar beroep, zowel op fysiek als
op psychisch vlak! Het is erg zwaar om met overleden kinderen
geconfronteerd te worden! Wat dat betreft, herinner ik me een