407-ERASMUS HOGESCHOOL

Het vroegere ziekenhuis DISCCA daterend van de jaren 1950 word opnieuw ingericht om plaats te bieden aan de 1.200 studenten van de Erasmushogeschool Brussel.

De school wil zich in het Brussels historisch weefsel integreren en in het gebouw drie verschillende departementen, heden gevestigd  in verschillende panden, verspreid over de stad, verzamelen (communicatie, sociaal agogisch werk, hotel en toerisme).

Het huidige gebouw, bestaande uit 2 thermisch slecht geïsoleerde delen, geeft uit op een charmant Brussels pleintje:  “het Bloemenhofplein”.

De renovatie heeft tot doel een homogeen geheel te maken van het heterogeen bestaand gebouw, in dialoog met zijn stedelijke omgeving : de hoofdingang opent zich uitnodigend op het pleintje; een brede luifel bekroont het gebouw en beschermt het terras van het panoramisch restaurant, ingeplant op het dakniveau ter plaatse van de bestaande technische lokalen.

Zijn zinken bekleding geeft het gebouw een vernieuwd hedendaags uitzicht, doet het letterlijk schitteren in de zon en verbetert tegelijk het energieverbruik. Doordat de ramen diep in de gevel zijn ingewerkt, worden de blonde houten raamkaders beschermd. Op de benedenverdieping beschermen grotendeels opengewerkte panelen, bestaande uit dunne gegalvaniseerde stalen latten, de gevel tegen vandalisme, en laten ze toe dat de grote vensters de ruimte visueel naar de straat opentrekken. Tegelijkertijd filteren ze de blikken van de voorbijgangers. Aan de inkom zijn dezelfde panelen op pivoterende kaders bevestigd, die geopend en gesloten kunnen worden naargelang het tijdstip van de dag en het mogelijk risico op straat.

De bestaande bijgebouwen, gelegen binnen het huizenblok, worden door een nieuwe tuin vervangen. Deze laatste is ingeplant op het laagste niveau zodat alle niveau’s natuurlijk worden verlicht, en wordt doorkruist door lichte passerellen, die de verschillende vluchtuitgangen verbinden.

Binnen het gebouw worden de bestaande structuur en scheidingswanden zoveel mogelijk in hun oorspronkelijke toestand bewaard om de afbraakwerken te beperken. Waar mogelijk, worden ook de vloer‑ en muurbekledingen bewaard en opgenomen in de nieuwe bekledingen, die als ondergrond zullen dienen voor artistieke ingrepen.

Op elke verdieping wordt een zone vrijgemaakt voor de grote stroom studenten, die van de centrale hal naar de drie vleugels van het gebouw vloeit. In de middenvleugel bevinden zich de gemeenschappelijke diensten en lokalen : schoolonthaal, vergaderzalen, multimediazalen enz.

De oostelijke vleugel biedt plaats aan klasjes en andere lokalen, terwijl men in de westelijke vleugel grotere klassen en auditoria aantreft.

Aan twee hoofdfuncties werd bijzondere aandacht besteed. De bibliotheek, op de benedenverdieping en de open ruimte voor vrije studie, gelegen op het gelijkvloers, zijn in eenzelfde volume met een dubbele verdiepingshoogte samengevoegd. Ze staan rechtstreeks in contact met het groen van de binnentuin om een rustige, inspirerende en harmonische sfeer te scheppen, die heel bevorderlijk is voor zeer geconcentreerd werk. In schril contrast daarmee staat het cafetaria, dat zich op het dak bevindt, hoog boven de van leven krioelende stad. Dit is een plaats voor vrije sociale interactie, die uitgeeft op een groot houten terras. Een glazen luifel biedt bescherming tegen zon en regen en bekroont de gevel.

De trappen werden gewijzigd om te beantwoorden aan de huidige reglementeringen:

–     de oorspronkelijke trappen tegen de oostelijke gevel bleven behouden;

–     er recht tegenover, in de achtergevel, werd een lifkoker die voor de nieuwe functie van het gebouw nutteloos was geworden, afgebroken en vervangen door brede trappen, die boven de binnentuin uitsteken;

–     aan het uiteinde van de westelijke gevel werden de bestaande trappen verbreed, werd de structuur van de muren losgemaakt en door opengewerkte stalen trappen vervangen, zodat deze laatsten overdag veranderen in een lichtschacht voor het gebouw en ’s avonds in een schitterende zuil die zijn licht over de straat verspreidt;

–     aan het uiteinde van de oostelijke gevel zorgen de buitentrappen ervoor dat het gebouw volledig beantwoordt aan de brandpreventievoorschriften.

Elk van de drie hoofdtrappen leidt naar buitengalerijen, die elkaar kruisen en waarlangs de studenten vanop elke verdieping van het gebouw rechtstreeks naar de tuin kunnen gaan.

De gevel van de binnentuin kan worden bedekt met tijdelijke muurschilderingen, die om de drie tot zes jaar worden vervangen, in symbiose met het dynamische leven van de Erasmus Hogeschool.