Page 170 - ELEMENTS EUROPA (NL)

166
De lift die toegang verleent tot het onderste deel van de
lantaarn (systeem G) is een lichte machine op rupsbanden,
die verkrijgbaar is in de handel. Daarmee kan de lantaarn tot
halverwege bereikt worden en is de maximale belasting van de
vloer niet overschreden. Hoe de parketvloer zich gedraagt onder
invloed van rupsbanden en stempels werd trouwens uitgebreid
getest (zie ‘De vloer in het atrium’, p. 140). De lift is volledig Elk daarvan komt overeen met een trapsgewijze daling van de
wit geschilderd, zoals het merendeel van de infrastructuur. De
installaties maken immers de facto deel uit van het gebouw en
het is belangrijk dat ze bijdragen aan de beoogde algemene
indruk van rust.
Met een breedte van 1,10 m, een hoogte van 1,99 m en een
lengte van 8,03 m kan de lift gemakkelijk door de dubbele
toegangsdeuren van het atrium. Ze kan ook gemakkelijk over
de helling naar de ondergrondse parking gereden worden,
waar er een garage voor voorzien is.
Het bovenste deel van de lantaarn is alleen van bovenaf
bereikbaar, dus met een hangende kooi. De van nature
verticaal hangende kabels volgen echter niet de ronde vorm
en de variabele hellingsgraad van het te reinigen oppervlak.
Daarom werd een systeem (systeem E) uitgewerkt dat bestaat
uit een mobiele machine met scharnierende onderdelen. De
machine heeft een kooi die met een pivoterende haak aan
een scharnierende telescooparm hangt die op een rijdende
wagen staat. Onder de telescopische arm bevindt zich een
toegangsplatform met een borstwering in geperforeerd
plaatstaal. Aan een kleine, scharnierende arm voor aan de kooi
kan een lier vastgemaakt worden voor het vervangen van ruiten
van de lantaarn. Het totale gewicht van het systeem bedraagt
5793,70 kg, inclusief een laadvermogen van 240 kg voor de
twee gebruikers van de kooi en 375 kg voor de vervangruiten.
De vijf bewegingen van de machine zijn gemotoriseerd:
1. overdracht van het geheel op twee evenwijdige rails bevestigd
aan het plafond van het atrium rondom de lantaarn;
2. rotatie van het geheel om de kooi dichter bij de glazen
gevel te brengen;
3. uitschuiven van de telescopische arm om de kooi weg
van het platform te bewegen;
4. oriëntatie van de dragende haak zodat de kooi evenwijdig
hangt met het te reinigen glasoppervlak;
5. laten zakken van de kooi om bij dat oppervlak te geraken.
De positie van de kooi wordt volledig bepaald door de
combinatie van die vijf bewegingen. Een ingebouwde computer
registreert voortdurend de bijbehorende parameters en kent dus
op elk moment de positie van de kooi. Hij beschikt ook over een
3D-model van de lantaarn waarbij alle mogelijke werkposities,
in totaal ongeveer 800, verdeeld zijn in 36 verticale reeksen.
kooi met telkens een meter, te beginnen vanuit de hoogste
stand. Om een van die posities te bereiken raakt een van de
operatoren in de kooi op een touchscreen het beeld aan van de
gekozen reeks, waardoor automatisch alle nodige overdracht-
en rotatiebewegingen uitgevoerd worden. Zo daalt hij met
tussenstappen van een meter langs de hele gevel af. Het
systeem past zich telkens aan zodat de kooi dicht bij de glazen
gevel blijft en hij nooit meer dan 5° schuin hangt. Voor de
positionering van de kooi geldt een tolerantie van 30 mm,
de repetitieve tolerantie bedraagt 20 mm. Dat zorgt ervoor
dat de rand van de borstwering zich altijd tussen 45 en 55 cm
van de glazen gevel bevindt.
Het platform is toegankelijk van bovenaf, via het vloerrooster
dat de dakstructuur van het atrium onderaan afsluit. Normaal
gezien staat de machine dicht bij het uiteinde van de rails
geparkeerd, vlak bij de toegang naar het vloerrooster, op
een positie dat de lijnen van de dakstructuur volgt. Om
valpartijen te vermijden is het toegangsluik van het vloerrooster
omgeven door geperforeerd plaatstaal. De deur daarin kan
alleen geopend worden als de machine daadwerkelijk in de
parkeerstand staat.
Meer naar het midden van het atrium toe is een noodparking
voorzien, met dezelfde veiligheidsmaatregelen voor het
instappen. Door de positie van de rails en de oriëntatie van
de machine kan de kooi op die plaats in geval van problemen
naar beneden gelaten worden zonder dat ze de lantaarn
raakt, waarna de gebruikers kunnen uitstappen. Zelfs bij een
elektrische panne kan die noodpositie bereikt worden omdat
de motoren draaien op twee aparte, uiterst betrouwbare
aandrijfcircuits.
Het systeem werd vóór de productie volledig in 3D
ontworpen, berekend en getekend. Aangezien aanpassingen
virtueel onmogelijk waren na de installatie ervan, was een
‘mock-up’ op ware grootte noodzakelijk om de echte werking
van de vele mechanismen en hun interacties te controleren.