Page 190 - ELEMENTS EUROPA (NL)

186

Palace, het monumentale patchwork en de drie nieuwe verdiepingen, en
overbrugt de hoogteverschillen. In de vrije ruimte tussen de bovenste verdieping
van Europa en het bovenste raster bevindt zich het terras in de vorm van een
pergola, een soort herinterpretatie van het terras dat het symbool was van de
feestelijke en mondaine bestemming van het gebouw van Michel Polak. Er
ontstaat in elk geval de suggestie van een verdieping met een vrij panorama
op het Brusselse stadsbeeld. Je vindt er de daklantaarns die de bovenkant van
het atrium verlichten, de technische gebouwtjes en het rasterwerk van buizen
en windverbanden die het platform met de zonnepanelen ondersteunen. Maar
dat verhindert niet dat enkele bevoorrechte bezoekers van Europa er kunnen
genieten van het uitzicht op de stad, de daken en het panorama.

In principe leveren de fotovoltaïsche zonnepanelen slechts 5 tot 7% van de
geschatte energieproductie van het nieuwe gebouw. Hun rol in de energiebalans
van het gebouw blijft dus grotendeels theoretisch en de productie van de
panelen wordt sowieso doorgestuurd naar het algemene elektriciteitsnet en
kan dus niet ter plaatse gebruikt worden. Met andere woorden, de huidige
zonnepanelen zijn vooral bedoeld om de aandacht te vestigen op het globaal
ecologisch evenwicht. Het gebouw wordt van elektriciteit voorzien via het
elektriciteitsnetwerk, waaraan het zelf slechts een bescheiden bijdrage levert. In
die zin zijn de zonnepanelen eigenlijk een publieke getuigenis van de overgang
die zich momenteel voltrekt: ze wekken de indruk van energieautonomie, ook al
verbruikt het gebouw veel meer energie dan het zelf kan opwekken.

De milieufactor blijft niet beperkt tot dit uiterlijke symbool voor het opvangen
en gebruiken van zonne-energie. Hij draait vooral om de voorzieningen die
voor de bouw getroffen werden, en dan vooral voor de renovatie van het
beschermde historische gebouw dat het Résidence Palace is. Het principe om
oude materialen te hergebruiken is niet alleen toegepast voor de patchworkgevel
in de Wetstraat. Bij het Résidence Palace werden alle oude raamwerken uit de
gevels gestript. Maar in tegenstelling tot de deuren en de eiken parketvloeren,
die werden uitgebroken met het vooruitzicht op hergebruik, konden de ramen
niet ter plaatse behouden blijven. De originele raamwerken hadden niet de
vereiste dikte. Er werden nieuwe ramen volgens het oorspronkelijke model
gemaakt, maar met dubbele beglazing. De stopverf die bij het oude gebouw was
gebruikt, was in de steen gedrongen en die moest dus ook gereinigd worden.
Het probleem van de druk op de raamlijst werd opgelost door het raamwerk
vast te schroeven in het metselwerk. De benodigde expertise is duur, maar
door dit fijne timmermanswerk wordt vermeden dat de voegen met silicone
opgelapt moeten worden. Philippe Samyn maakt er een architecturaal punt
van, hij wil een volmaakte dimensionale continuïteit en samenhang tussen de
structuur van stenen muuropeningen en de houten ramen die erin geplaatst
worden. De continuïteit van de tracés, tot in alle aspecten van de afwerking,