132
EUROPA
schaal en zijn proporties vanaf de meet-
eenheid geboden door de stukken van de
glazen wand – zou bestaan hebben uit een
simpele afwisseling van gevulde en lege
vlakken, op de manier van een dambord.
De oplossing die weerhouden werd, is sub-
tieler en speelt veeleer in op de wisselende
transparantie van de romp van de lantaarn,
verkregen door middel van een eenvou-
dig, herhalend motief dat, terwijl het de
elementaire verdeling van de panelen be-
nadrukt, toelaat het verschil te zien in de
helderheidstextuur en de visuele penetratie
binnen in het volume. De binnenzijde van
het buitenglas is gezeefdrukt met de be-
doeling een transparantie te bekomen die
varieert van 33 tot 75% (randeffecten niet
inbegrepen). Het motief bestaat uit schuine
lijnen die 3/4 afwijken op de horizontale,
afwisselend in de ene richting en de an-
dere geplaatst. In de ene richting hebben
de stroken een gelijkmatige breedte van
5 cm, met een tussenruimte die varieert
van 5 tot 15 cm, in de andere richting zijn
de stroken 7,5 cm breed en vertonen ze
een tussenruimte van 2,5 tot 12,5 cm. De
gezeefdrukte motieven zijn gecentreerd
op de diagonaal van elk van de trapezi-
umvormige platen, op zo’n manier dat de
hoeken gevormd worden door onbewerkt
glaswerk. Het dambordmotief zet zich op
continue wijze verder op de andere kwar-
ten van het lantaarnoppervlak. Het beeld
kan dus niet gespiegeld worden.
Dr Ir
philippe samyn
De verticale raamstijlen (
mullions
) van de
gevel bestaan uit brandwerende buizen van
100 mm x 200 mm waarop de glaspanelen
worden vastgemaakt. Ze worden van bo-
ven naar beneden gecomprimeerd. Het zijn
elementen met een variabele geometrie:
ze bevatten talrijke kromtemiddelpunten.
Wanneer die bouwelementen boven elkaar
worden geplaatst, ontstaat er een elastische
vervorming die moet worden gecompen-
seerd. Die vervorming is echter niet homo-
geen en ontwikkelt zich op asymmetrische
wijze omdat de lantaarn gesteund wordt.
De geometrie van die structuur bestaat uit
56 verticale raamlijsten. In eerste instantie
was de verdeling van de ellips berekend
voor constante hoeken vertrekkend vanuit
een centraal punt. Maar die gelijkmatigheid
van hoeken leidde ertoe dat de boog (de
omtrek van de bouwlagen) in stukken van
uiteenlopende grootte werd gedeeld: bij de
grote as van de ellips waren de boogseg-
menten langer, bij de kleine as korter. Om-
dat de boogsegmenten, ontstaan door die
verdeling, de afmetingen van de glaspane-
len aan de buitenkant van de lantaarn bepa-
len, werden de ellipsen uiteindelijk verdeeld
volgens variabele hoeken om zo onveran-
derlijke boogsegmenten te verkrijgen. Om-
dat de ellipsen per verdieping verschillen en
de verdeling voor alle verdiepingen dezelfde
moet zijn (omwille van de noodzakelijke su-
perpositie en de structurele continuïteit van
de verticale raamstijlen), werd de verdeling
in onveranderlijke boogsegmenten enkel
toegepast op één enkele verdieping, in dit
geval de tweede verdieping.
Het oppervlak van de lantaarn bestaat uit
een dubbelhuidige glaswand. Het omhulsel
wordt gevormd door het opstapelen van
42 segmenten van afgeknotte elliptische
kegels. Elk van de 42 segmenten wordt in
vier kwarten verdeeld en elk kwart in
14 delen. Elk kwart van het lantaarnopper-
vlak bestaat dus uit 588 (42 x 14) gebogen
trapeziumvormige platen, met gebogen ho-
rizontale ribben. Een eenvoudige waarne-
ming van de opeenvolging van de orde van
grootte van de gevel – de perceptie van zijn
GLAZEN ELLIPSEN
