13
EUROPA
werden genegeerd. Door een opvallende ommezwaai treedt vandaag een gebouw
met art-decokarakter in symbiose met de hedendaagse architectuur als gevolg van
een gedurfd besluit van een andere wedstrijdjury die ervoor koos de hernieuwde
Résidence Palace te integreren in het nieuwe gebouw Europa. Europa komt tot
een nieuw niveau van politieke organisatie en geeft daar uitdrukking aan door een
innovatieve en vooruitstrevende architecturale ambitie. De kunst van de architect en
die van de ingenieur worden gebundeld om een gemeenschappelijk doel te dienen
dat misschien een steunpunt kan zijn voor een stedelijke herstructurering.
Het CIVA, in samenwerking met Lannoo, volgt het wedervaren van een moeilijk
geboorteproces en geeft zijn adelbrieven aan de onbekende aspecten van een
proces dat meestal, vaak lange tijd erna, onderwerp is van zelden gepubliceerde
doctoraalscripties. Het leek ons essentieel dat kritische proces om te keren en de
komst van het gebouw, waar geen enkel detail aan het toeval is overgelaten, tijdens zijn
opbouw te illustreren, uit te spitten en te analyseren. De geduldige en voorafgaande
structurele studie en de geraffineerde verwezenlijking van monumentale elementen
zijn slechts het topje van de technologische ijsberg, EUROPA genaamd. Het
goddelijke én het helse schuilen inderdaad in de details. De politieke voorschriften en
de adequate werking moeten elkaar de hand reiken door tussenkomsten die discreet
zijn, maar niet mogen falen.
Architecturale kwaliteit en stedelijke en patrimoniale inplanting combineren en tegelijk
een politiek doel gestalte geven: het zijn stuk voor stuk uitdagingen, waarbij zich ook
nog onvermijdelijk de zorg voor de rijkdommen van onze planeet voegt. Philippe
Samyn, laureaat van de
Global Award for Sustainable Architecture
, kon niet anders
dan daar gevoelig voor zijn. Dit huidige werk, dat zich toelegt op de verwezenlijking
van een architectuurontwerp, biedt ons ook de mogelijkheid om verder te kijken dan
de nog al te vaak heersende vooroordelen tegenover wat doorgaans en verkeerdelijk
‘duurzame architectuur’ wordt genoemd. Volgens sommigen kan het romantische
beeld niet samengaan met de technologische evolutie. Het tegendeel is echter
waar, en door een kundige en efficiënte benadering is er een ruimer begrip voor een
omgeving in volle overgang.
Voor deze studie van Jean Attali is de sprekende iconografie een toegevoegde
waarde. Dit boek is een gigantische puzzel van afbeeldingen en teksten die elkaar
ondersteunen en die elke lezer zelf kan samenvoegen om zijn persoonlijke beeld te
scheppen van de Europese ambitie in de Brusselse hoofdstad.
Christophe Pourtois,
Directeur van het Internationaal Centrum voor de Stad, de Architectuur en het Landschap
